Fey (?), a. [AS. fga, Icel. feigr, OHG. feigi.]
Fated; doomed.
[Old Eng. & Scot.]
© Webster 1913.
Fey (?), n. [See Fay faith.]
Faith.
[Obs.]
Chaucer.
© Webster 1913.
Fey (?), v. t. [Cf. Feague.]
To cleanse; to clean out.
[Obs.]
Tusser.
© Webster 1913.